vrouwen drinken te weinig

nee nee nee, ik bedoel daarmee niet dat vrouwen te weinig alcohol drinken. Statistieken beweren het tegendeel. En ik wil hier al helemaal niet aanzetten tot overmatig drankmisbruik.

Maar ik klim, ter gelegenheid van internationale vrouwendag, graag nog eens op mijn paard – het stond al even op stal – om mijn grootste frustratie en drijfveer met je te delen. Dat vrouwen te weinig goeie wijn drinken!

Goed bedoeld

Niet omdat ze geen goeie smaak hebben. Integendeel, vrouwen proeven en ruiken beter dan mannen. Een simpel biologisch voordeel. Wél omdat er nog heel veel aannames en automatische gedachten circuleren wanneer het gaat over wijn. Daar worden vrouwen anno 2023 nog dagelijks mee geconfronteerd. In de vorm van ‘goedbedoeld’ advies of hulp, maar ook door een ingebakken patriarchaal gedachtengoed. Ook ik word daar quasi dagelijks mee geconfronteerd.

• In uitspraken als ”amai, jij kent veel van wijn voor een vrouw.”
• In veronderstellingen zoals “de cava is voor mevrouw, zeker?” (ik drink zelden of nooit cava).
• In ronduit neerbuigende nieuwsbrieven in mijn inbox van wijnhandels die proberen goedkope (je raadt het nooit, jawel:) cava aan de man te brengen om vrouwlief en haar vriendinnen op vrijdagavond een avondje zoet te houden door samen te kwetteren over de kinderen, het huishouden en Mylène-producten, rijk overgoten door ‘taterwater’ (their words).
• In automatische handelingen van de restaurantbediening zoals de wijnkaart zonder nadenken aan het mannelijke deel van het gezelschap aanbieden. En vervolgens de gekozen wijn aan diezelfde man laten voorproeven (zélfs als ik nota bene de wijn in kwestie heb uitgekozen).
• In angstige blikken van (mannelijke) klanten die als wijnadviseur toch meer vertrouwen stellen in mijn mannelijke collega, want “die gaat hem zeker kunnen helpen”. Als er vervolgens een strik rond een wijnpakket moet, dan wordt er wel weer in mijn richting gekeken.

Just say no

En al die veronderstellingen, gedachten, handelingen en uitingen van mannelijke superioriteit zijn mijn drijfveer om vrouwen meer goede wijn te leren drinken. Om geen genoegen te nemen met de goedkope cava, cheepio rosé (met ijs, iemand?) en zoete witte wijn. Want vrouwen weten goed genoeg wat goeie wijn is. Ook vrouwen houden van stevige houtgerijpte rode wijn. ‘t Is echt niet zo dat wij als vrouw geboren worden met een voorkeur voor goedkope, lichte wijn.

Maar vrouwen hebben nooit geleerd om zich een beetje te verdiepen in wat nu écht goeie wijn is. Om te ontdekken wat ze nu écht lekker vinden en welke druif of wijn goed bij hun smaak past. Om de basics van wijn onder de knie te krijgen en te weten welke wijn er nu eigenlijk best past bij hun signature dish.

”Oh, maar het hoeft niks speciaals te zijn, want ik ken niks van wijn hoor.”

“Ik pak gewoon een fles die er leuk uit ziet mee uit de supermarkt, zal wel lekker zijn. Toch?”

“Ik ken niks van wat er hier op die kaart staat, dus ik neem gewoon de huiswijn.”

“Doe maar Chardonnay, want dat klinkt bekend.”

“Laat mijn man/vriend maar kiezen, want die kent er veel meer van dan ik.”

Voor die vrouwen wil ik er zijn als de persoon die hen wél iets over wijn kan bijleren. Die hen wél op een leuke manier kan doen ontdekken dat Chardonnay toch wel iets helemaal anders is dan Sauvignon Blanc. Voor die vrouwen die zichzelf wel goeie wijn gunnen en geen genoegen nemen met wat ze standaard in de maag gesplitst krijgen.

Voor die vrouwen ben ik er als wijncoach. Dat is mijn missie, daar ga ik van aan.

Deze tekst verscheen oorspronkelijk als nieuwsbrief en werd geadapteerd