Camperwijn

jul 5, 2023 | nieuwsbrieven

“maar ik wil naar huuuuiiiis! En ik … ik … ik mis Pinky [mijn zwarte doodle-hond]!”

Dikke tranen rolden over mijn gezicht, het bewijs dat ik bepaald geen ‘happy camper’ was en hélemaal klaar was met tenten en luchtmatrassen en hudo’s – don’t ask – en gewoon terug naar het comfort van ons eigen huis wilde.

We spreken juli 1988.
Regen viel met bakken uit de hemel en bibi was op zeil- en surfkamp aan het Zilvermeer in Mol. Moest mij weer overkomen.

 

​Bibi phone home

Met dat wanhopige telefoontje in het hoofdgebouw van de campingsite probeerde ik mijn ouders ervan te overtuigen van me alsjeblieft te komen halen en vervolgens heel hard weg te rijden en nooit meer om te kijken.

Het was de eerste keer dat ik ging kamperen en wat mij betreft meteen de laatste keer. Instant trauma voor de rest van mijn leven. Ik begrijp nog steeds niet wat mensen leuk vinden aan klamme tenten, leeglopende luchtmatrassen en met je eigen toiletrol the walk of shame lopen naar het sanitaire blok van de camping. Om nog maar te zwijgen van elke dag opnieuw salmonellabesmetting te riskeren door gebrekkige hygiëne en gammele kookfaciliteiten.


Iedereen die me een beetje kent weet dat ik een godgloeiende hekel heb aan kamperen. Zelfs door er over te schrijven, krijg ik een ongemakkelijk gevoel.

Groot was dan ook de verbazing van mijn entourage toen ik aankondigde dat we een mobilhome hadden gekocht. Toegegeven, niet iets dat spontaan in me zou opkomen, maar het bleek een stille droom van Mr. Italiano die de laatste twee jaar alsmaar minder stil werd.

En voor ik het wist zat ik in een camper op weg naar de Côte d’Opale. Nu, ik ben niet te beroerd om mijn mening te herzien (voortschrijdend inzicht en al) en die maiden voyage ging me eigenlijk best goed af.

 

Koele Pinot noir

Want wat blijkt? Al wat er nodig was om mijn innerlijke kampeerder aan te spreken, was een goed gevulde koelkast met een fijne selectie zomerwijntjes! En een kingsize bed, misschien. En een eigen toilet. Ah ja, en de douche niet vergeten.


Maar goed, stoeltjes buiten met zicht op de Franse duinen. Geen kat te zien in de wijde omtrek. Een goed glas gekoelde rode Pinot noir erbij en je hoort me niet meer. Who knew?
Maar je hebt geen camper nodig om goeie zomerwijn te drinken. Dat lukt ook heel goed in je eigen tuin of terras of in die van vrienden.

Ik wijdde er (een beetje) onverwacht een podcastaflevering aan. Ga naar je favoriete podcastplayer of beluister de aflevering hier op de website.

Deze tekst verscheen oorspronkelijk als nieuwsbrief en werd geadapteerd

meer nieuwsbrieven

The most wonderful time of the year

“Last Christmas, I gave you my heart …”​ Ik heb een vriendin die in de loop van oktober al in de startblokken staat om haar kerstboom op te tuigen en ik verdenk haar er ook van een belangrijk aandeel te hebben in de royalties van Mariah Carey - you know who you are!...

één passionele middag

"Jazz is de taal van de liefde! L'amore!" riep hij, terwijl hij zijn kleine Fiat cinquecento met een nonchalante polsbeweging in een versnelling hoger gooide. Aan het stuur Mario Scrimaglio, een man met een al even flamboyante persoonlijkheid als zijn naam doet...

Gekoelde rode wijn

Pierre. Brice. Nicolas. De grote liefdes die ik vond temidden van Orangina’s en pedalo’s aan het kleine kiezelstrandje op de oever van de Zuidfranse Aveyron. Stuk voor stuk liefdes voor de rest van mijn leven. En dat leven had een gemiddelde houdbaarheid van 3 weken....

Alles weg

Een druk afstudeerfeest.Een laatste zotte avond met mijn medestudenten.Rock Werchter. ​‘t Zijn maar enkele van de vele dingen die doorheen de jaren een vaste plaats in mijn agenda hebben gekregen op de allerlaatste vrijdag van juni. Vaak nog geflankeerd door dubbele...

Lambrusco

Amore! Veramente!*(Allez, schat! Echt waar!) ​Insert enkele Italiaanse handgebaren en een verontwaardigde blik op het gezicht van Mr. Italiano wanneer ik de kaas boven haal. ​Normaal gezien ben ik redelijk puristisch wanneer het op Italiaanse food aankomt. Geen...

Goed geconserveerd

“van 1972”, zei ik.“Amai, die is goed geconserveerd, hè?” zij weer. ​Voor ik word beticht van het objectiveren van mannelijk schoon, het ging hier niet over Mr. Italiano, maar wel over zijn nieuwste boy toy: een Fiat cinquecento. Cabrio.   Rechtstreeks uit...

Volledig budget erdoor

een designer sakosj of ne Range Rover Daarover ging het vanmorgen in de mastermind call die ik maandelijks heb met mijn business besties. Even voor de duidelijkheid, ‘t ging niet over wat we graag wilden voor onze verjaardag, maar wel wat sommige ondernemers...