scène in het sterrenrestaurant

Of ik hem kon helpen, vroeg ik vriendelijk.
Met angstige blik keek hij de winkel rond, op zoek naar iets bekend. Iets veilig. Iets betrouwbaar. Want allicht leek ik in zijn ogen onvoldoende betrouwbaar om hem degelijk wijnadvies te geven.

Dat hij het niet zeker wist, zei hij. “Maar uwen baas gaat mij wel kunnen helpen, hoor!” zei hij zelfverzekerd.

Een. Ik heb geen baas. Honden hebben een baas (en katten personeel, ha!).
Twee. Ik draai al langer mee in die wijnwinkel dan ‘mijn baas’ – sorry, Philippe.
Drie. Ik had hem kunnen helpen, als hij zijn vraag ook effectief aan mij had gesteld. Maar dat deed hij niet.

Net zoals de sommelier van dat Michelin-restaurant een week eerder de wijnkaart (die ik hem nota bene zelf had gevraagd) niet aan mij, maar wel automatisch aan mijn mannelijke tafelpartner overhandigde. Waarop die laatste de situatie probeerde te ontmijnen met het grapje “Zij kiest, ik drink!” Crisis afgewend.

Ik zou mijn schouders kunnen ophalen. Net zoals ik ook opmerkingen genre “Amai, jij kent wel veel van muziek (of film) voor een vrouw!” zou kunnen laten passeren. Maar dat doe ik niet. Ja, ik ben een vrouw. En ja, ik ken ook iets van auto’s. Van film. Van seventies rock. En van andere dingen die blijkbaar uitsluitend voorbehouden zijn aan mannen. En dus ook van wijn.

Maar dat was niet altijd zo. Er was een tijd dat ik amper het verschil tussen Chardonnay en Sauvignon Blanc kende. Wit is wit, toch? Ja, niet dus hé. Maar dat heb ik pas later ontdekt. Zo’n 20 jaar geleden. Toen ging ik zelf over wijn lezen en volgde ik mijn eerste wijncursus. Als enige vrouw in een groep van bijna twintig cursisten.

Ondertussen heb ik beslist van nog een cursus te gaan volgen. En ‘t is een stevige! Eind deze maand start ik met de wijnopleiding WSET niveau 3, je kunt ‘m vergelijken met de officiële opleiding tot sommelier. Je vraagt je misschien af waarom ik dié dan niet gewoon ga volgen?

Is me iets te klassiek en ik ben, eerlijk gezegd, ook niet echt geïnteresseerd in 27 verschillende wijnglazen matchen bij de juiste wijn. Want ik denk niet dat dat iets is waarmee ik jou kan helpen. Dus daar wil ik mijn én jouw tijd niet mee verdoen. Ik wil liever hands-on kennis overbrengen die je zelf in de praktijk kunt omzetten dan dat ik je leer wat het per-fec-te glas is om Pinot noir in te serveren. Het leven speelt zich nu eenmaal niet af in een sterrenrestaurant.

Deze tekst verscheen oorspronkelijk als nieuwsbrief en werd geadapteerd